تاب آوری یا مقاومت در برابر مشکلات چیست؟

روزهایی که پشت سر می گذاریم، شاید روزهای آسان و راحتی برای ما نباشد. این روزها اگر مهارت نداشته باشیم، ممکن است زود از پا در آمده و نتوانیم از پس مشکلات برآییم. باید روی مهارت های خود کار کنیم تا حداقل آسیب را ببینیم. مهارت هایی چون مهارت های ده گانه ی زندگی این جا می تواند برای ما کارساز باشد. یکی از مهارت های کاربردی و مفید این روزهای مان تاب آوری است. مهارتی که به ما کمک می کند تا سرپا باسیتیم.

تعریف تاب آوری

منظور از تاب آوری این است که توانایی فرد در حدی باشد که با وجود بحران و زمین خوردن های احتمالی در زندگی، بتواند دوباره سرپا بایستد و ادامه دهد. تاب آوری بی خیالی محض نیست. تاب آوری به من چه واین نیز بگذردِ تنها و … نیست. تاب اوری همان گونه که از اسمش پیداست، فرد را قوی تر از گذشته بار می آورد. تاب آوری از فرد، یک انسان محکم تری می سازد که ناملایمتی ها را می بیند. سوگواری یا درد و رنج را تجربه می کند. اما زمین گیر نمی شود. دوباره روزنه ای از درون همان تاریکی ها می شکافد و از آن روزنه دنبال نوری در بیرون است. نوری که می تواند روشنی راه خودش یا بقیه باشد. تاب آوری، با سرسختی متفاوت است. آدم های سرسخت با وجود تمام مشکلات همچنان سرپا می ایستند. اما آدم های تاب آور سختی را می بینند. شاید شکست هم بخورند. اما دوباره بعد از مدتی وقتی روی توانایی های خود کار کردند، سرپا می شوند. ما در زندگی به دلایل زیادی نیاز به تاب آوری داریم . – گاهی دلایل مربوط به کودکی ماست. – گاهی دلایل ناشی از اتفاقات روزمرّه است. – گاهی نشأت گرفته از موانع بزرگ مانند فقدان های متعدد، شکست های پی در پی و … است که معمولا فرد به مهارت تاب آوری بیش از پیش احتیاج پیدا می کند. – گاهی فرد برای حفاظت و دفاع از خود در برابر چالش ها و روبرو شدن با آن ها نیاز به مهارت تاب آوری دارد.

دوران کودکی سخت

اگر دوران کودکی سختی را سپری کرده باشیم، مثلا مسائلی همچون فقر، بیکاری والدین، کمبودهای عاطفی، طلاق والدین در کودکی می تواند منجر به این شود که فرد برای جبران حداکثری حال بد خود و آسیبی که در کودکی دیده است، تاب آورتر شود.

اتفاقات روزمره

اتفاقات روزمره گاهی آنقدر سخت و سنگین و پی در پی است که فرد در زمان حرکت از موانع به طور خودکار تاب آورتر می شود. زیرا به طور معمول فرد باید تلاش کند اشتباهات کارکردی گذشته را در اتفاقات بعدی تکرار نکند. فرد در این گونه موارد باید از آزمون و خطا بپرهیزد. درست است که گاهی تجربه های فردی از هر چیز دیگری با ارزش تر هستند، اماهمیشه این گونه نیست. در مسیر زندگی باید از تجارب بقیه افراد هم استفاده کرد. زیرا در این مسیر کمتر آسیب خواهیم دید. به مرور فرد تاب آورتر می شود. زیرا می داند موانع احتمالی بعدی کجاست که برای آن راه حل مخصوص به خود را تعبیه کند. به همین ترتیب بتواند از پس آن بر آید.

حفاظت و دفاع از خود

گاهی فرد برای اینکه از خود در برابر چالش های زندگی و خطرات احتمالی محافظت کند، باید تاب آورتر شود. ممکن است در طول مسیر زندگی فرد با خطراتاحتمالی جانی، مالی، محیطی و … مواجه شود. اگر مقاوم نباشد ممکن است سختی روزگار او را از پا در آورد. در نتیجه فرد با مهارت آموزی و تلاش حداکثری در آموختن تاب آوری باید بر روی خود و توانمندی های خود کار کند تا از پس چالش های موجود بر آید. سخن آخر ما در ادامه می خواهیم به افراد کمک کنیم بتوانند تاب آورتر باشند. مقاومت کنند و اگر دغدغه یا مشکلی برای برای شان پیش آمد از پا نیفتند و ادامه دهند. لازمه ی این امکان تلاش در زمینه رشد و توسعه فردی، افزایش توان مقابله با مشکلات از طریق مهارت حل مسئله است.